Ideeën, probeersels, mislukkingen en
concepten, het hoort er allemaal bij. Soms is het niet eens
duidelijk in welk stadium een werk zich bevindt. Een idee kan lang
een idee blijven zonder ooit een uitgewerkt concept te worden. Het
concept kan veranderen door bijvoorbeeld materiaaltesten,
voortschrijdend inzicht of financiële aspecten. Ideeën blijven
vaak liggen omdat ze te groot zijn (waar maak je het en waar laat je
het, technisch te ingewikkeld of gewoon maar niet tot ontwikkeling
willen komen. Soms verdwijnt er iets in de prullenbak.
Mijn linkeroor x 150. Lijkt me een
mooi beeld. Ik merk keer op keer dat mensen graag een werk aan
willen raken en daarom voer ik dit werk het liefst in rubber uit.
Materiaal: waarschijnlijk PU rubber
of
siliconenrubber, eventueel epoxyhars.
De biechtstoel is illustreert perfect
wat mij zo tegen staat in religie. De foute machtsverhouding,
het ondergeschikt maken van het geweten, de onderwerping en ga zo
maar door. En kom niet aan met je hart luchten of in het reine komen
met God en jezelf. God bestaat niet en met je zelf in het
reine komen kan alleen met jezelf en zeker niet met een priester.
Graag zou ik een biechtstoel
verbouwen. Het luik verdwijnt. Aan de zijde van de boeteling wordt
op de plaats van het luik een spiegel geplaatst en aan de zijde van
de priester een beeldscherm waarop permanent porno vertoont wordt.
De banner van
Lorem Ipsum vond ik
dermate geslaagd dat ik het niet kon laten er nog een beetje aan
door te klooien. Hieruit ontstonden deze nogal narcistische
behangetjes die, anders dan dat ik ze grafisch geinig vind, totaal
nutteloos zijn (klik op afbeelding voor groter formaat):